Krijgen is krijgen, hebben de kunst
“Dag meneer en mevrouw Van Geluk. Hartelijk gefeliciteerd met jullie nieuwe woning. Het is echt een parel. Heel veel plezier ermee”, daarbij de sleutels aan mevrouw Van Geluk overhandigend. “Mochten jullie nog vragen hebben, jullie weten me te vinden. Een fijne dag en tot ziens!
“Dag meneer Regelaar. U ook bedankt voor de mooie samenwerking. Werkelijk, ons geluk kan niet op. Een fijne dag ook en tot ziens!”
Het moet wel een soort stilzwijgende afspraak zijn tussen de echtelieden, dat mevrouw letterlijk het laatste woord heeft en meneer het prima vindt zo. Want hij weet dat zijn vrouw het beter weet.
“Zeg Lekkie, wanneer gingen we de eerste spullen wegbrengen?”
“Wat dacht je van komende vrijdag Schattie? Dan hebben de kinderen toevallig ook vrij. Kunnen ze mooi meehelpen.”
“Doen we”, handtekende meneer Van Geluk.
“O, Schattie, hadden we het lidmaatschap van de VEH (Vereniging Eigen Huis) al geregeld?”
“Ja hoor Lekkie. Anders kreeg ik op m’n koppie hè?
“Van wie dan Schattie, toch niet van mij, lieve schat van me?”
Zo gaat dat dan. Je koopt een huis en verhef jezelf tot bezitter en eigenaar want je hebt een eigen woning.
Toch is het maar de vraag of je met de koop ook werkelijk bezitter en eigenaar bent. Heb je nou echt een eigen huis omdat je het gekocht hebt?
Je koopt een auto, een hele dure zelfs. Of een hond, kat. Je noemt je nu de blije bezitter en eigenaar van die kleine bonte collectie.
Oké, dat je bezitter bent van een dijk van een huis, vierwieler, vooruit! Het rijding, dood spul, kon je nog hebben maar het gekochte pand, mooi nochtans eveneens dood spul, heb je het tevens? Weet je zeker dat jij eigenaar en bezitter bent?
Je vrouw krijgt een kind. Ja, echt! “WE krijgen een kind”, je reinste woke. Terzijde.
Heeft ze daarmee ook een kind? Zijn jullie samen bezitter en eigenaar van jullie kind?
Kun je wel bezitter en eigenaar zijn van levende wezens?
Een man trouwt, heeft hij daarmee dan ook een vrouw? Is hij bezitter en eigenaar van zijn vrouw?
Je krijgt elke maand trouw salaris gestort op je bankrekening. Is dat dan ook jouw geld? Ben jij bezitter en eigenaar van dat geld? Heb je dat geld?
Volgens mij niet! Maar dan kun je dus krijgen zonder te hebben? Met andere woorden: krijgen is krijgen maar hebben is de kunst?
En hoe zat het dan met geluk?
Krijg je geluk of heb je geluk?
En als je geluk hebt, maak je dan zelf geluk aan, of maak je zelf geluk?
Of kan geluk ook van buiten komen, van de buurman of buurvrouw bijvoorbeeld? Kun je geluk kopen soms?
Als je geluk hebt, ben je dan gelukkig?
En ben je gelukkig, heb je dan geluk?
Als ik eerlijk ben en waarom niet, dan bestaat geluk niet. Net zo min als El Dorado in Brazilië bestond, het denkbeeldige goudland van weleer met zijn goedgevulde goudmijnen.
En als we even aannemen, waarom niet, dat geluk een illusie is. Zou je het toch nog begeren?
In dat geval kun je beter gelukkig willen zijn want dat bestaat wel, “gelukkig zijn”.
Gelukkig zijn, krijg of heb je niet. Nee, je BENT dan gewoon gelukkig, al duurt het maar een zuchtje. Of bij meer gelukkig zijn een eeuwigheid.
Daarom, wil je dan toch iets wat een beetje lijkt op “geluk”, wil dan “gelukkig zijn”!
Maar weet je, Illusie heeft iets wat Werkelijkheid niet heeft: magie!
En wat magisch is, is vele malen fantastischer dan wat realistisch is.
Daarom snap ik het helemaal waarom mensen een eigen huis kopen en daarmee een eigen huis denken te hebben, bezitter en eigenaar denken te zijn. Zij krijgen geluk of zo je wilt, hebben geluk en hebben duizendmaal meer gelukkig zijn, vinden ze wijselijk zelf.
Daarom snap ik totaal waarom hebbelozen liever miljonair ZIJN dan miljonair WORDEN.
En terwijl de huiseigenaren zich vergapen aan hun pronkstukken, de hebbelozen zich in dromenland dronken voeren met hun miljoenen, kunnen de ware onzichtbare sigaarrokende huiseigenaren en wodkadrinkende vlezige miljonairs van bloed hún “gelukkig zijn” niet op.
Inderdaad: “alle mensen zijn ongelijk”, das maar goed ook!
PS Ik ben niet ik.
